- ebkem
- (A.)[ ﻢﮑﺑا ]dilsiz.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
EBKEM — (Bükm. den) Dilsiz. Konuşamıyan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EBKEM Ü LÂL — Cevapsız bırakmak. Susmak. Dilsiz gibi sükût etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LÂL Ü EBKEM — Şaşa kalmış. Sükuta mecbur olmuş. Susmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BÜKMÂ — (Ebkem. C.) Dilsizler. Ebkemler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
lalüebkem — sf., esk., Far. lāl + Ar. ebkem Dili tutulmuş, konuşamaz duruma gelmiş, dilsiz … Çağatay Osmanlı Sözlük